Województwo brzesko-kujawskie (XVI-XVIII w.) [MAPY]

Spis treści

Ukształtowanie powierzchni terenu >>>

Podział administracyjny >>>

Administracja kościelna (w opracowaniu) >>>

Gęstość sieci osadniczej (w opracowaniu) >>>

Puszcze i lasy (w opracowaniu) >>>

Sieć drogowa (w opracowaniu) >>>

Województwo brzesko-kujawskie w poł. XVI w. - ukształtowanie powierzchni terenu [MAPA]

Województwo brzesko-kujawskie położone było w środkowej części Korony, w całości na lewym brzegu Wisły. Obszar województwa w części zachodniej i centralnej wchodził w skład Pojezierza Wielkopolskiego (Pojezierze Żnińsko-Mogileńskie, Równina Inowrocławska, Pojezierze Kujawskie), które graniczyło od wschodu z Pradoliną Toruńsko-Eberswaldzką (Nieszawski Przełom Wisły, Kotlina Płocka). Południowe skrawki terytorium stanowiły część Niziny Południowowielkopolskiej (Wysoczyzna Kłodawska).

Terytorium województwa położone było średnio na wysokości 98 m n.p.m. Najwyższym punktem było wzgórze morenowe w obrębie którego położona była Izbica, którego kulminacja wznosiła się na 147 m n.p.m. Najniżej położonym punktem, było dno doliny Wisły na granicy z województwem inowrocławskim w rejonie wsi Przypust (ujście potoku w rejonie Lisiej Góry, ok. 41 m n.p.m.).

MAPY POWSTAŁY NA PODSTAWIE:

Atlas Fontium, www.atlasfontium.pl

Duży W., Borek A., Słomski M., 2021, Kujawy i ziemia dobrzyńska w drugiej połowie XVI wieku, IH PAN

Guldon Z., 1967, Mapy ziemi dobrzyńskiej w drugiej połowie XVI w., TNT, Toruń

Mapa Topograficzna Polski 1:100 000, WIG 

Geoportal: www.mapy.geoportal.gov.pl