Województwo lubelskie (XVI-XVIII w.) [MAPY]

Województwo lubelskie położone było we wschodniej części ziem koronnych, na granicy z terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego. Po 1569 r. stało się jednym z kilku wewnętrznych województw Rzeczypospolitej.
Województwo lubelskie (XVI-XVIII w.) [MAPY]

Spis treści


Ukształtowanie powierzchni terenu >>>

Podział administracyjny >>>

Administracja kościelna (w opracowaniu) >>>

Gęstość sieci osadniczej (w opracowaniu) >>>

Puszcze i lasy (w opracowaniu) >>>

Sieć drogowa (w opracowaniu) >>>


Województwo lubelskie w poł. XVI w. - ukształtowanie powierzchni terenu [MAPA]


Województwo lubelskie zlokalizowane było we wschodniej części Korony, na granicy z Wielkim Księstwem Litewskim. Pod względem fizycznogeograficznym położone było w obrębie sześciu makroregionów. Północna część województwa znajdowała się w obrębie Niziny Południowopodlaskiej (Wysoczyzna Siedlecka, Wysoczyzna Żelechowska, Równina Łukowska, Wysoczyzna Kałuszyńska, Wysoczyzna Lubartowska, Obniżenie Węgrowskie, Podlaski Przełom Bugu, Pradolina Wieprza) i Polesia Zachodniego (Zaklęsłość Łomaska, Wysoczyzna Parczewsko-Kodeńska, Zaklęsłość Sosnowicka, Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie). Centrum województwa położone było w granicach Wyżyny Lubelskiej (Płaskowyż Nałęczowski, Równina Bełżycka, Wzniesienie Urzędowskie, Obniżenie Chodelskie, Małopolski Przełom Wisły, Wyniosłość Giełczewska, Płaskowyż Świdnicki), a we wschodniej części Polesia Wołyńskiego (Obniżenie Dorohuckie). Najwyżej wyniesiona, południowa część województwa znajdowała się w obrębie Roztocza (Roztocze Zachodnie) i Kotliny Sandomierskiej (Równina Biłgorajska, Nizina Nadwiślańska, Równina Tarnobrzeska). 

Obszar województwa wznosił się średnio na wysokość 190 m n.p.m. Najniżej położonym miejscem było koryto Wieprza kilkanaście km od ujścia do Wisły w górę rzeki (114 m n.p.m.). Kulminacje województwa lubelskiego położone były w obrębie wzgórz Roztocza, osiągając maksymalnie 335 m n.p.m. (Porębska Zdybrz).

mapa hipsometryczna, mapa wysokości bezwzględnych, najwyższy punkt, najniższy punkt, rzeźba terenu, ukształtowanie powierzchni terenu, XVI w., XVII w., XVIII w., województwo lubelskie, powiat lubelski, urzędowski, łukowski, Baranów, Bełżyce, Biskupice, Budzyń, Bychawa, Chodel, Czemierniki, Firlejów, Goraj, Kamionka, Kazimierz, Kliczkowice, Kocko, Końska Wola, Kraśnik, Kurów, Lewartów, Lublin, Łęczna, Łuków, Markuszów, Mnichów, Opole, Ostrów, Parczów, Piasek, Puhaczów, Radomyśl, Radzyń, Rawa, Serocko, Serokomla, Tuchowicz, Urzędów, Wąwolnica, Wysokie, 


MAPY POWSTAŁY NA PODSTAWIE:

Atlas Fontium, www.atlasfontium.pl

Jabłonowski A., 1899, Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej. Ziemie ruskie Rzeczypospolitej

Myśliński K., 1973, Geneza i znaczenie powołania województwa lubelskiego w 1474 r.

Oprawko H., Lustracja województwa lubelskiego 1661

Orłowski R., 1977, Problemy społeczno-gospodarcze Lubelszczyzny XVII i XVIII stulecia

Wojciechowski S. 1967, Zasiedlenie szlacheckie w województwie lubelskim w drugiej połowie XVI wieku

Wojciechowski S., 1966, Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku

Mapa Topograficzna Polski 1:100 000, WIG

Geoportal: www.mapy.geoportal.gov.pl

Zobacz najnowsze mapy